info-steel-15

34 onderwijs _enseignement De school van Walhain-Centre - uitbreiding door superpositie De Waals-Brabantse gemeente Walhain is een lande- lijk dorp met geringe densiteit. Zoals de rest van de provincie wordt het geconfronteerd met een groeiende schoolbevolking. Daarom werd beslist de gemeen- telijke schoolgebouwen te herstructureren en te moderniseren. Deze aanpak – renovatie en vergroting – waarborgt het plaatselijk karakter van de scholen. Tegelijk speelt ze in op de wens de dorpskernen te ver- dichten, in een duurzame visie gericht op de vrijwaring van het landschap. Voor de centrumschool moest de architect een al- gemene plan ontwerpen met overdekte zones voor externe speelplaatsen en een uitbreiding van zes lagere schoolklassen. De inplanting van deze nieuwe lokalen is opgevat als een brug die over het bestaand gebouw - waarin de peutertuinen zijn ondergebracht - is geslagen. De beslissing om het oude volume te overbruggen, laat toe dit laatste ongemoeid te laten en het tegelijk, als het ware te beschermen. Deze optie vloeit ook voort uit een stabiliteitslogica, vermits onder het oude gebouw onvoldoende funderingen waren aangebracht. Het vocabularium dat werd weerhouden om het nieuw schoolgebouw vorm te geven, is uitgespro- ken eigentijds. Het uit zich in het rationaliseren van het openbare gebouw, maar houdt tevens in- dustrialisering en standaardisering in. De aandacht Place communale, Walhain (BE) Plaats_Localisation Administration Communale de Walhain (BE) Opdrachtgever_Maître d’ouvrage Grégoire Wuillaume, Architecte, Tourinnes Saint-Lambert (BE) Medewerker: Benoît Cruysmans, Brussel_Bruxelles (BE) Architect_Architecte Louis Hernandez ir., Louvain-la-Neuve (BE) Studiebureau-Bureau d’études Atelier Delvaux, Sombreffe (BE) Staalbouwer_Constructeur métallique Brahy, Floreffe (BE) Algemene aannemer_Entrepreneur général Tekst_Texte: Gérard Kaiser Foto’s_Photos: www.gregoirewuillaume.be Plannen_Plans: GWA bvba Ecole de Walhain-Centre - extension par superposition La commune de Walhain, en Brabant wallon, est une entité rurale de faible densité. Confrontée, comme le reste de la province, à une croissance importante de la population scolaire, elle a décidé de restructurer et de moderniser ses bâtiments communaux d’enseigne- ment. Cette démarche de rénovation et d’agrandisse- ment préserve le caractère de proximité des écoles. Elle répond également à la volonté de densifier le cœur des villages, dans une vision durable de la préservation du paysage. Pour l’école du centre, l’architecte devait concevoir un aménagement général avec des zones couvertes pour les espaces de jeux extérieurs et une extension pour accueillir six classes primaires. L’implantation de ces nouveaux locaux est conçue comme un pont jeté au-dessus du bâtiment existant, dédié aux classes maternelles. Le choix d’enjamber le volume ancien permet de préserver l’intégrité de ce dernier, tout en le protégeant. Cette option découle aussi d’une logique de stabilité, vu l’absence de fondations suffisantes sous le vieil édifice. Le vocabulaire choisi pour énoncer le nouveau bâ- timent scolaire est résolument contemporain. Il se décline sur une rationalisation du bâtiment public, intégrant l’industrialisation et la normalisation. La sensibilité de l’architecture est prise en compte et s’exprime notamment dans le rythme des douze focus_point de mire