info-steel-18

15 historische karakter van het pakhuis, de veilige bewaring van kostbare archiefdocumenten en een moderne en gebruiksvriendelijke inrichting van de leeszaal en de kantoren. Drie fasen De werken aan het Sint-Felixpakhuis werden in drie fasen opgesplitst. In de eerste fase werden alle niet-oorspronkelijke installaties en tussenwanden gesloopt en werd de renovatie aangevat met de dakwerken, de con- structie van lift- en trapkokers en de werken met het oog op de brandbeveiliging. De tweede fase omvatte de voornaamste restaura- tiewerken van het pomphuis, de 815 houten zuilen en de 700 gietijzeren kolommen en de gevels van het pakhuis. Door haar unieke constructie heeft het pakhuis liefst zes gevels, waarvan het metselwerk en het schrijnwerk zorgvuldig hersteld werden. De laatste fase van het project had betrekking op de afwerking van de ruimtes, de inrichting van de kantoren en het inbouwen van de technische uitrusting van de magazijnen en publieksruimten. Hoofdrol voor staal De oorspronkelijke dakstructuur was van hout, en bestond uit kapspanten met lage trekbalken van 1,90 m boven de vloer, die de bovenverdieping onbruikbaar maakten. Deze werden verwijderd en vervangen door staal. Er werden geen stan- daardprofielen gebruikt, maar spanten die naar de opleggingen toe versmallen met uitsparingen voor technische leidingen. In het midden werden ter hoogte van de bo- venste verdiepingen atria voorzien om het dak te verstijven. De staalstructuur maakt het mogelijk hetzelfde effect te bereiken als de oorspronkelijke structuur, zonder trekbalken doordat de staalverbindingen in de nok namelijk momentvrij zijn uitgevoerd. De atria dragen een stuk van de lasten over op de muren. De profielen werden verzaagd en opnieuw samen- gesteld om precies aan de behoeften van het nieuwe dak te beantwoorden. Het ging dus om volledig maatwerk wat een zeer hoge afwerkingsgraad vereiste. De atria vormen bovendien een belangrijk deel van het architecturaal concept: ze brengen een overvloed aan licht in de publieksruimtes op de oor- spronkelijk zeer donkere dakverdieping. en toute sécurité des précieux documents d’ar- chives et aménagement contemporain et convi- vial de la salle de lecture et des bureaux. Trois phases Les travaux de l’entrepôt Sint-Félix ont été divisés en trois phases. Dans la première phase, toutes les installations qui n’étaient pas d’origine et toutes les cloisons intérieures ont été démolies. La rénovation a débuté avec les travaux de toiture, la construction de cages d’ascenseurs et d’escaliers et les travaux relatifs à la protection incendie. La seconde phase comprenait les principaux travaux de restauration de la salle des pompes, des 815 pilastres en bois et des 700 colonnes en fonte, et des façades de l’entrepôt. Du fait de son plan particulier, l’entrepôt possède pas moins de six façades dont la maçonnerie et les menuiseries ont été soigneusement réparées. La dernière phase du projet concernait la finition des espaces, l’aménagement des bureaux et l’inté- gration des installations techniques des réserves et des espaces publics. L’acier en première ligne La structure d’origine du toit était en bois. Il s’agis- sait de fermes avec entrait bas à 1,90 m au-dessus du sol, qui rendaient inutilisable le dernier étage. Ces fermes ont donc été remplacées par de l’acier. Aucun profil standard n’a été utilisé; les profils des fermes se rétrécissent vers les appuis et des espa- ces ont été prévus pour les conduites techniques. Au centre, à hauteur des étages supérieurs, des atriums servent à renforcer le toit. La structure en acier permet d’obtenir le même effet que la charpente d’origine, sans entrait, puisque les assemblages en acier au faîte ne sont soumis à aucun moment. Les atriums reportent une partie des charges vers les murs. Les profils ont été ajustés et réassemblés afin de répondre précisément aux besoins de la nouvelle toiture. Il s’agit donc d’un travail entièrement sur mesure qui a demandé un niveau de finition très élevé. Les atriums constituent en outre un élément important du concept architectural: ils laissent gé- néreusement pénétrer la lumière dans les espaces publics du dernier étage, à l’origine très sombre.

RkJQdWJsaXNoZXIy MzE2MDY=