info-steel-19

paviljoen_pavillon 36 oostenrijk _autriche Herboren in Wenen Met het Oostenrijkse paviljoen verwierf de Weense architect en designer Karl Schwanzer (1918 - 1975) wereldfaam. Later zou hij ook nog het Oostenrijkse paviljoen op de Wereldtentoonstelling van Montréal (1967) bouwen, het BMW-complex in München (1973) - inclusief de BMWViercylindertoren en het museum, dat vandaag de dag geklasseerd en gerenoveerd is - evenals de Oostenrijkse ambassade in Brasilia (1975). Schwanzer tekende ook het Euro- pese paviljoen (van de OEES) voor Expo 58. Het Oostenrijkse paviljoen in Brussel is een stalen, demonteerbare constructie van 316 ton. Het bestaat uit een vierkante hal van 42,70 m bij 42,70 m, die als een soort brug 6 m boven de grond zweeft, enkel gesteund door vier palen. Deze pijlers staan op de hoeken van een open, centrale binnenplaats van 14,50 m bij 16 m. Daaromheen bevindt zich de vrijdragende verdieping van 1.344 m 2 , die een 14 m brede galerij vormt met buitenwanden van gegolfd, doorschijnend plastic. Twee vrijstaande bijgebouwen, eveneens met een metalen structuur, herbergen een bioscoop, kantoren en een kinderopvang. Renaissance à Vienne En réalisant le pavillon autrichien, l’architecte et designer viennois Karl Schwanzer (1918 - 1975) accède à la notoriété internationale. Il sera ensuite l’auteur notamment du pavillon autrichien à Mon- tréal (1967), du complexe BMW à Munich (1973) - comprenant la tour aux ‘quatre cylindres’ et le musée, aujourd’hui monument classé et rénové - ainsi que de l’Ambassade d’Autriche à Brasilia (1975). Dans le cadre de l’Expo ‘58, Schwanzer signe également le pavillon de l’Europe (O.E.C.E). Le pavillon de l’Autriche à Bruxelles est une ossa- ture en acier apparente et démontable d’un poids de 316 tonnes. Il s’agit d’un hall carré, de 42,70 m de côté, qui plane comme un pont à 6 m envi- ron au-dessus du sol, appuyé seulement sur quatre poteaux. Ces pylônes se dressent en recul, aux an- gles d’une cour centrale ouverte de 14,50 x 16 m. Tout autour et en porte-à-faux, l’étage de 1.344 m 2 forme une galerie large de 14 m avec des parois extérieures en plastique ondulé translucide. Deux bâtiments annexes indépendants, également à ossature métallique, abritent un cinéma, des bureaux et un jardin d’enfants. Karl Schwanzer, Wien (AT) Architect_Architecte Robert Krapfenbauer, Wien (AT) Studiebureau_Bureau d’études Vöest, Linz (AT) Staalbouwer_Constructeur métallique Auxeltra (BE) Algemene aannemer_Entrepreneur général Tekst_Texte: Paul Guillaume 1958 Karl Schwanzer