info-steel-25

de vervuiling die we veroorzaken voor ons transport, verwarming en dagelijks eten. Tot slot: een goede materialencyclus zorgt naast de milieuvoordelen ook voor economische en sociale impulsen. Enerzijds draagt de inzet van schroot bij tot de optimalisering van de productie- kost van staal. Anderzijds zorgen de inzameling en scheiding van de verschillende materiaalstromen voor een nieuwe vorm van tewerkstelling. De drie aspecten van duurzaamheid – people, planet, pro- fit – die in 1987 voor het eerst verenigd werden in het bekende rapport ‘Onze Aarde Morgen’ van Gro Harlem Brundtland, worden gerespecteerd voor het staal. Staal is duurzaam! Scrap, scrap, my kingdom for some scrap (naar Shakespeare) Voorgaande paragrafen toonden aan dat de im- pact van de staalindustrie op het milieu sterk ver- mindert naarmate meer componenten hergebruikt en meer schroot gerecycleerd kan worden. De (fysische) beschikbaarheid en het (economische) aanbod van schroot is echter beperkt. Staal is dan wel bijna 100¨% recycleerbaar, het meeste is in gebruik in het wagen- en machinepark en in al- lerhande constructies. Volgens Japanse cijfers is de hoeveelheid staal die vandaag vast ligt ongeveer tien keer groter dan de jaarlijkse staalproductie, en toch is deze stock potentieel schroot verre van voldoende. Het zal nog decennia, misschien wel eeuwen duren vooraleer het schrootaanbod aan de vraag zal voldoen. Men kan de situatie vergelijken met een sigmoïde (zie figuur 2). De bovenste curve geeft weer hoeveel staal aanwezig is, en het plateau rechts geeft het niveau weer dat zal volstaan om onze samenleving van voldoende schroot te voorzien (verzadigingspunt). De klokvor- mige curve geeft het productieritme weer van staal uit erts (primaire route). De middelste curve geeft de productie van gerecycleerd staal weer (secun- daire route). Vandaag zijn we nog ver verwijderd van het verzadigingspunt en is er nog veel nood aan primair staal. De staalcyclus is in volle mutatie. Rond 1900 bestond er enkel primaire staalproductie, vandaag zijn de twee routes in evenwicht, en het aandeel van schroot in de staalproductie zal verder stijgen. Deze evolutie wordt beter visueel voorgesteld zo- als in de figuur 3 hiernaast. schroot ferraille nu ijzererts minerais de fer steenkool charbon ruwijzer fonte brute staal acier gebruik usage staal gebruik schroot t vroeger ijzererts minerais de fer steenkool charbon ruwijzer fonte brute staal acier gebruik usage schroot ferraille duurzaamSchemaVROEGER.pdf 24/12/2009 14:43:10 Enfin, un bon cycle de matériaux entraîne aussi des incitants économiques et sociaux. D’une part l’utilisation de la ferraille aide à l’optimi- sation du coût de production d’acier. D’autre part, la collecte et la séparation des flux de matières créent une nouvelle forme d’emploi. Bref, l’acier respecte les trois aspects de la durabilité – profit, people, planet – que Gro Harlem Brundtland a réunis pour la premiè- re fois en 1987 dans son fameux rapport ‘Notre avenir à tous’. L’acier est durable! ‘Scrap, scrap, my kingdom for some scrap‘ (d’après Shakespeare) Les sections précédentes ont montré que l’im- pact de l’industrie sur l’environnement diminue considérablement au fur et à mesure que la ferraille peut être recyclée. Malheureusement, tant la disponibilité (physique) que l’offre (éco- nomique) de ferraille est limitée. Nonobstant sa recyclabilité de 100%, l’acier est ‘en service’ dans notre parc automobile, dans des machines et tous types de structures. Selon les chiffres japonais, la quantité d’acier ainsi immobilisée est environ dix fois plus grande que la production annuelle d’acier, et ce stock de ferraille potentielle est encore loin d’être suffisant. Il faudra des décennies, voir des siècles avant que l’offre en ferraille satisfasse la demande. On peut comparer la situation avec une sigmoïde (voir figure 2). La courbe supérieure indique combien d’acier est en circulation, et le plateau de droite montre le stock d’acier qui suffira pour satisfaire à la demande de notre société (stock de saturation). La courbe en forme de cloche représente le niveau de production du circuit primaire. La courbe au milieu montre la production d’acier recyclé (circuit secondaire). Aujourd’hui, nous sommes encore loin de la saturation et il y a donc encore nécessité d’acier primaire. Le cycle de l’acier est en pleine mutation. Vers 1900, il n’y avait que la production d’acier primaire, aujourd’hui les deux itinéraires sont à l’équilibre et la part de la ferraille dans la production d’acier continuera à monter. Cette évolution est présentée visuellement dans la figure 3. Vroeger: 100% staalproductie uit primaire grondstoffen 0% recyclage _Avant: 100 % de la production acier avec matières primaires 0% recyclage Nu: 50% staalproductie uit primaire grondstoffen 50% recyclage (schroot = secundaire grondstof) _Maintenant: 50% de la production acier avec matières primaires 50% recyclage (ferraille = matière secondaire) Toekomst: ± 0% staalproductie uit primaire grondstoffen ± 100% recyclage - ± 0% emissie _Avenir: ± 0% de la production acier avec matières primaires ± 100% recyclage - ± 0% émission figuur 3 _figure 3