info-steel-30
41 omgevingen te creëren. Vandaag hangen de indeling van een industriehal in verschillende compartimenten en de relatieve schikking van deze compartimenten ook af van een globale brandveiligheidstrategie. Verder zal duidelijk worden dat de oppervlakte van een compartiment aanzienlijke gevolgen heeft voor de brandveiligheidsmaatregelen die moeten worden getroffen. Daarom moet de brandveiligheidsanalyse integraal deel uitmaken van de voorbereidende studie. Zo niet kunnen bepaalde (slechte) keuzes bij de start mogelijks zware gevolgen hebben. In deze fase worden de verschillende indelingsmoge- lijkheden bestudeerd die ‘aanvaardbaar’ zijn vanuit functioneel oogpunt: een of verschillende gebouwen optrekken, een of verschillende bouwlagen, de plaats van eventuele kantoren, de mogelijkheid om rond het hele gebouw een weg voor de brandweer te voorzien, ... De verschillende indelingsmogelijkheden zullen in de volgende fasen worden onderzocht reke- ning houdend met de reglementaire implicaties inzake brandveiligheid. Stap 2: Bepaling van de klasse van ieder compartiment Sommige eisen uit Bijlage 6 zijn van toepassing per compartiment en zijn afhankelijk van de brandbelasting in het betrokken compartiment. Daarom worden drie klassen gedefinieerd: • compartimenten van klasse A: brandbelasting 350 MJ/m 2 • compartimenten van klasse B: brandbelasting tussen 350 en 900 MJ/m 2 • compartimenten van klasse C: brandbelasting > 900 MJ/m 2 . Logischerwijze, is het niveau van de eisen hoger voor klasse B en nog hoger voor klasse C. Het ont- werp van een compartiment volgens een bepaalde klasse beperkt dan ook de toekomstige gebruiks- mogelijkheden. De brandlast kan geëvalueerd worden door middel van een berekening (zie fig.2). Als alternatief kan men beroep doen op de forfaitaire waarden van de brandbelasting per type industriële activiteit, zoals die onlangs door het FOD Binnenlandse Zaken uitgegeven werden (zie Referenties). In een aantal gevallen kan worden besloten om de brandbelasting van een compartiment niet te eva- lueren en te veronderstellen dat het compartiment onder klasse C valt. Deze werkwijze wordt met name in de volgende gevallen toegepast: des différents compartiments dépendent également d’une stratégie globale de sécurité incendie. On verra plus loin que la superficie d’un compartiment a des implications significatives sur les mesures de sécurité incendie à y prévoir. C’est pour cette raison que l’analyse de la sécurité incendie doit faire partie intégrante de l’étude préliminaire, faute de quoi on subira les conséquences parfois lourdes de certains (mauvais) choix initiaux. Lors de cette étape, on analysera les différentes possibilités d’agencement ‘acceptables’ du point de vue fonctionnel: créer un ou plusieurs bâtiment, prévoir un ou plusieurs niveaux, emplacement des éventuels bureaux, possibilité de prévoir une voirie pompier qui fait le tour du bâtiment, ... Les différentes possibilités d’agencement qui se dégageront seront analysées dans les étapes ulté- rieures, à la lumière des implications réglementai- res en matière d’incendie. 2ème étape : Classement de chaque compartiment Certaines exigences de l’Annexe 6 s’appliquent par compartiment et dépendent de la densité de charge au feu présente dans le compartiment considéré. Pour cette raison, on définit 3 classes : • les compartiments de classe A : densité de charge calorifique 350 MJ/m 2 ; • les compartiments de classe B : densité de charge calorifique comprise entre 350 et 900 MJ/m 2 ; • les compartiments de classe C : densité de charge calorifique > 900 MJ/m 2 . Le niveau d’exigence augmente logiquement lorsque l’on passe successivement de la classe A, à la classe B et à la classe C. La conception d’un compartiment suivant une classe donnée limite donc ses possibilités d’utilisation ultérieures. L’évaluation de la densité de charge calorifique peut se faire par calcul (voir Fig.2). Comme alter- native, il est possible de se baser sur des valeurs forfaitaires de charge calorifique par type d’activité industrielle, comme celles publiées récemment par le SPF Intérieur (voir Références). Dans une série de cas, on peut décider de ne pas évaluer la densité de charge calorifique d’un compartiment et de considérer, par défaut, que le compartiment appartient à la classe C. Cette manière de faire se fera notamment dans les cas suivants : Fig.2: De brandlast die de klasse van elk compartiment zal bepalen, kan geëvalueerd worden door middel van een berekening. Het gaat om een opsomming van alle brandbare materialen van het gebouw (binnen- en bui- tenwanden, dak) en van zijn inhoud. Deze opsomming wordt gedeeld door een referentie-oppervlakte ‘A’ dat in de meeste gevallen overeenkomt met de grondopper- vlakte van het compartiment. _Fig.2: La densité de charge calorifique qui sert à définir la classe de chaque compartiment peut se déterminer par calcul. Ce calcul consiste à sommer les matériaux combustibles du bâtiment (paroi intérieures et exté- rieurs, toiture) et de son contenu. Cette somme est à diviser par la surface de référence ‘A’ qui correspond généralement à la surface au sol du compartiment. fi ,d fi ,k i ui i i fi ,k q q m M H q A ª º ¬ ¼ ¦ 2 = MJ/m = Z fi ,d fi ,k i ui i i fi ,k q q m M H q A ª º ¬ ¼ ¦ 2 = MJ/m = Z
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MzE2MDY=