info-steel-30

treffende brandveiligheid. De arbitraire aanpak en de geografische verschillen zijn nu in principe verdwenen. Vandaag kan dus een industriegebouw worden ontworpen door een reeks strategieën te volgen op basis van voorschriften die eenduidig zijn en die iedereen (architect, gebruiker, overheid) wordt geacht te kennen. Hierna worden deze optimalisatiestrategieën behandeld die zijn geba- seerd op de voorschriften betreffende brandweer- stand van dragende elementen (zie fig.9). Strategie 1: Structurele elementen van het type I vermijden Om de aanwezigheid van structurele elementen van het type I te vermijden, kan men: 1° constructies voorzien waarvan elk comparti- ment structureel onafhankelijk is; 2° compartimentwanden ontwerpen zodat de stabiliteit gegarandeerd kan zijn bij een voort- schrijdende instorting die zich in een van de aangrenzende compartimenten zou voordoen; 3° het ontwerpprincipe volgen: ‘1 gebouw = 1 compartiment’. Strategie 2: De voorkeur geven aan compartimenten zonder tussenvloer De aanwezigheid van een tussenvloer heeft gevol- gen voor de volgende aspecten: • De tussenvloer en zijn dragende structuur moeten een brandweerstand van 30 minuten bieden. • Door de aanwezigheid van een tussenvloer mogen de ‘typeoplossingen’ zoals geïllustreerd in fig.5 niet meer worden gebruikt. Er moet dan systematisch worden gewerkt met de ‘methode van de equivalente tijdsduur’. • De aanwezigheid van een tussenvloer vermin- dert de in het compartiment toegelaten brand- last volgens de berekeningsbenadering zoals beschreven in §3.2 van Bijlage 6. Aangezien het begrip ‘tussenvloer’ limitatief is, volstaat het, om ze te vermijden, om opslagvloe- ren te voorzien van gelijkmatig verdeelde openin- gen die 25% van het oppervlak bestrijken. Strategie 3: De compartimentopper- vlakte beperken om te voldoen aan het criterium ‘Geen R bepaald’ in fig.5 Fig.5 toont de parameters die het mogelijk maken om te voldoen aan de eis ‘Geen R bepaald’. Op die manier hoeft de brandweerstand van structurele ele- menten van type II niet te worden aangetoond. matière de sécurité incendie. Les approches arbi- traires et les divergences géographiques ont en principe disparu. Aujourd’hui, il est donc possible de concevoir un bâtiment industriel en suivant une série de stra- tégies basées sur des prescriptions univoques, et supposées connues de tous (architecte, utilisateur, autorité publique). La suite du texte reprend ces stratégies d’optimisation qui sont basées sur les prescriptions en matière de résistance au feu des éléments porteurs (voir Fig.9). Stratégie 1 : Eviter les éléments struc- turels de type I Pour éviter la présence d’éléments structurel de type I, on peut: 1° prévoir des constructions qui sont structurelle- ment indépendantes pour chaque compartiment; 2° concevoir des parois de compartiment dont la stabilité reste assurée, malgré un effondrement progressif qui se produirait dans un des com- partiments voisins; 3° favoriser une conception ‘1 bâtiment = 1 compartiment’. Stratégie 2 : Favoriser les comparti- ments sans plancher intermédiaire La présence d’un plancher intermédiaire a des conséquences sur les aspects suivants : • Le plancher intermédiaire et sa structure por- tante doivent présenter une résistance au feu de 30 minutes. • La présence d’un plancher intermédiaire ne per- met plus d’utiliser les ‘solutions-type’ illustrées à la Fig.5. Il faut alors systématiquement avoir recours à la ‘méthode du temps équivalent’. • La présence d’un plancher intermédiaire dimi- nue la charge au feu admise dans le comparti- ment, suivant l’approche par calcul décrite au paragraphe 3.2 de l’annexe 6. La notion de ‘plancher intermédiaire’ étant li- mitative, il suffit pour les éviter de pourvoir les planchers de stockage d’ouvertures de 25%, uni- formément réparties. Stratégie 3 : Limiter les surfaces des compartiments pour satisfaire au cri- tère ‘Pas de R déterminé’ de la Fig.5 La Fig.5 montre les paramètres qui permettent de rencontrer l’exigence ‘Pas de R déterminé’, ce qui évite de devoir démontrer la résistance au feu des éléments structurels de type II. 46 Fig.8: Vereiste inzake brandwerendheid van de tussen- vloeren en hun draagstructuur. Deze vereiste is niet van toepassing voor tussenvloren die ofwel enkel bestemd zijn voor circulatie, ofwel voorzien worden van gelijk- matig verdeelde openingen die minstens 25% van de oppervlakte bestrijken. _Fig.8: Exigence de résistance au feu des planchers intermédiaire et leur structure portante. Cette exigence n’est pas d’application pour les planchers qui, soit sont uniquement destinés à la circulation, soit sont pourvus d’ouvertures régulières qui couvrent au moins 25% de la surface.