info-steel-31

22 119 jaar op een heuvel boven de hoofdstad uit. Haar spectaculaire ligging onderscheidt zich van andere schansen en maakt er één van de meest bezochte toeristische en sportieve trekpleisters van Noorwegen van. Van de 104 kandidaturen die bij stad Oslo werden ingediend, kon het project van JDS Architects, op- gericht door Julien De Smedt, de jury overtuigen. Typologische innovatie De Belgische architect realiseerde een kunstwerk met een indrukwekkende plastisch gehalte waarbij de uit- eenlopende programma-elementen in een compact en homogeen geheel worden vertaald. De geometrische eisen inzake 'ideale hellingsgraad', opgelegd door de FIS – de internationale skifederatie – evenals alle topografische, functionele, structurele en symbolische voorwaarden, worden in één enkele krachtlijn samen- gebald: een golving tussen hemel en aarde. De schans zit ingebed in een toren van 69 m die schuin afloopt. Boven biedt ze plaats aan de ‘start- zaal’ van de skiërs en loopt ze uit op een breed publiek platform van 120 m 2 , van waaruit men een panoramisch zicht heeft op de stad en op de fjord. Beneden bevinden zich de toegang, de lobby en het skimuseum van 1923 dat voor de gelegenheid gere- noveerd werd. De toren opent zich dan in twee vleugels waarvan elk scherp uiteinde een gebouw herbergt. Het ene is be- stemd voor de cabines van de scheidsrechters, trainers en journalisten. Het andere voor de koninklijke loge une colline dominant la capitale. Sa situation spec- taculaire le distingue des autres tremplins et en fait l´une des attractions touristiques et sportives les plus fréquentées de Norvège. Parmi les 104 candidatures qui parviennent à la municipalité d’Oslo c’est le projet de l'agence JDS Architects, fondée par Julien De Smedt qui rem- porte l’adhésion du jury. Innovation typologique L’architecte belge réalise une œuvre d’une por- tée plastique saisissante traduisant les éléments disparates du programme en un organisme com- pact et homogène. Les données géométriques de ‘pente idéale’ imposées par la FIS-Fédération Internationale de Ski ainsi que toutes les contrain- tes, topographiques, fonctionnelles, structurelles, symboliques..., se cristallisent en une seule ligne de force ; une ondulation entre ciel et terre. La piste d’élan s’élève en une tour inclinée en porte-à-faux de 69 m. Etagée au sommet, elle ac- cueille la ‘salle de départ’ des skieurs et se termine en large plate-forme publique de 120 m 2 offrant une vue panoramique sur la ville et son fjord. Au pied se situent les accès, le hall lobby et le musée du ski de 1923 rénové pour l’occasion. La tour s’ouvre alors en deux ailes dont chaque about acéré abrite un bâtiment. L’un est destiné aux cabines des juges, entraîneurs et journalis- tes. L’autre à la loge royale et au magasin de 'merchandising'.