info-steel-37

Pourquoi Precobeam ? Pour comprendre l’intérêt que présente l’utilisation de ce nouveau concept, il est instructif de com- parer les différentes typologies possibles pour cet ouvrage : 1. Béton armé : pour la hauteur du tablier don- née, il aurait fallu utiliser environ 100 barres de Φ 25mm, donc une dalle pleine d’environ 1,15 m de hauteur coulée sur cintre. Compte tenu des contraintes de chantier et du sévère gabarit à respecter, cette option aurait été sûrement problématique pour la partie sur la voie ferrée. 2. Béton précontraint par post-tension : solu- tion optimisée par rapport au béton armé du point de vue de l’utilisation de matériaux, le comportement des ponts cadre multiples sous l’effet de la tension de tirants, et en particulier sous l’effet de dénivellations parasites des appuis, peuvent rester problé- matiques. Le problème de la construction du cintre sur la voie ferrée reste le même que la solution précédente. 3. Béton précontraint par pré-tension – élé- ments préfabriqués : la configuration initia- lement prévue recourait à cette solution. Un tablier avec 6 poutres classiques PRAD peut franchir la voie ferrée avec une perturbation réduite de la circulation. Si la constitution d’un ouvrage partiellement hyperstatique (via entretoises béton) est possible, concevoir un tablier monolithique avec les fondations reste néanmoins délicat. 4. Ossature mixte acier-béton avec entretoises béton : en utilisant une configuration clas- sique de poutres mixtes avec profilés laminés et entretoises béton, éventuellement encas- trée au niveau des culées, on peut réaliser des ouvrages simples, robustes et économiques. La dalle pourrait se faire avec prédalle comme coffrage perdu ou en dalle pleine. Dans le cas en question, deux poutres maitresses (HEM700) auraient été suffisantes. 5. Ossature mixte acier-béton avec entretoises acier : un tablier bi-poutre classique avec entretoises acier et dalle préfabriquée toute Waarom Precobeam? Om het belang van dit nieuwe concept te begrijpen, is het leerzaam de verschillende mogelijke typologieën voor deze constructie te vergelijken: 1. Gewapend beton: gezien de hoogte van het brug- dek in kwestie zou men ongeveer 100 staven van Ø 25 mm hebben moeten gebruiken, voor een volle plaat van ongeveer 1,15 m hoogte, gegoten op een boogbekisting. Rekening houdend met de beperkingen van de bouwplaats en het strikt aan te houden omgrenzingsprofiel, zou deze optie zeker problematisch geweest zijn voor het gedeelte boven de spoorweg. 2. Spanbeton door naspannen: dit is een betere oplossing dan gewoon gewapend beton vanuit het oogpunt van materiaalgebruik, maar het gedrag van bruggen opgebouwd uit meerdere kokers ten gevolge van het aanspannen van de spanstaven, en in het bijzonder door storende oneffenheden van de steunpunten, kan problematisch zijn. Het probleem van de constructie van de boog boven de spoorweg blijft hetzelfde als in de vorige oplossing. 3. Spanbeton door naspannen met gebruik van pre- fabelementen: dit was de aanvankelijk voorziene configuratie. Een brugdek met 6 klassieke PRAD- liggers [poutres préfabriquées précontraintes par adhérence – geprefabriceerde spanbetonliggers] kan de spoorweg overspannen met een beperkte verstoring van het verkeer. Hoewel de bouw van een gedeeltelijke hyperstatische constructie (via be- tonnen dwarsliggers) mogelijk is, blijft het ontwer- pen van een brugdek dat een monolithisch geheel vormt met de funderingen echter een delicate zaak. 4. Samengestelde staal-betonligger, met betonnen dwarsliggers: door een klassieke configuratie te gebruiken van samengestelde betonnen liggers met gewalste profielen en betonnen dwarsliggers, eventueel ingelaten ter hoogte van de landhoof- den, kan men eenvoudige, robuuste en goedkope constructies verwezenlijken. Het wegdek kan gerealiseerd worden met een breedplaatvloer als verloren bekisting of massief uitgevoerd worden. In het besproken geval zouden twee hoofdliggers (HEM700) voldoende geweest zijn. 5. Samengestelde staal-betonligger, met stalen dwarsliggers: een klassiek brugdek met twee 78