info-steel-58

De make-over van een gerechtsgebouw Toen Elzas en Lotharingen na de Franse neder- laag van 1870 bij het Duitse keizerrijk werden ingelijfd, betaalde Straatsburg een zware tol. Deze historische stad werd sinds de 15de eeuw niet meer uitgebreid en moest wel evolueren. In 1878 werd een plan van ruimtelijke ordening, ontworpen door de gemeentelijke architect Jean Geoffroy Conrath, goedgekeurd. Volgens dat plan zou de stad in noordelijke richting worden uitgebouwd, voorbij de zeventiende-eeuwse vestingmuren. De nieuwe keizerlijke macht wou de Neustadt of ‘nieuwe stad’ stichten omdat ze haar autoriteit wou vestigen in een voorbeeldhoofdstad met officiële gebouwen en woningen. De Neustadt ontwikkelde zich achter het kanaal van de Ill, dat later het kanaal van de Faux-Remparts werd. Markante constructies verrezen, zoals het station (1883), het paleis van de universiteit (1884) of het keizerlijke paleis (1888). De rode draad: overal dezelfde eclec- tische stijl. Lange tijd werd de Neustadt geas- socieerd met een pijnlijke historische periode. Vandaag is ze het symbool van een standvastige Frans-Duitse verzoening, geschraagd door een sterke Europese cultuur. Un Palais de justice re-coiffé Après la défaite française de 1870, -où l’Al- sace et la Lorraine furent cédées à l’Empire allemand-, Strasbourg en paya un lourd tribut. N’ayant pas connu d’extension depuis le XVè siècle, cette ville historique se devait d’évoluer. L’adoption en 1878 d’un plan d’aménagement conçu par l’architecte muni- cipal Jean Geoffroy Conrath prévoyait l’essor de la cité vers le nord, au-delà des fortifica- tions du XVIIè siècle. La volonté du nouveau pouvoir impérial de fonder la Neustadt, ou « nouvelle ville », répondait au besoin d’asseoir son autorité au sein d’une capitale exemplaire dotée de bâtiments officiels et de logements. Se déployant au-delà du canal de l’Ill, devenu le canal des Faux-Remparts, la Neustadt a fait l’objet de constructions marquantes, comme la gare (1883), le palais de l’université (1884) ou le palais impérial (1888), fédérant un style éclectique commun. Trop longtemps associée à une période historique douloureuse, la Neustadt est aujourd’hui le symbole d’une réconciliation franco-allemande indéfectible sous-tendue par une forte culture européenne. Palais de justice de Strasbourg Quai Finkmatt à Strasbourg (Bas-Rhin, FR) Plaats_Localisation Ministère de la Justice (FR) Opdrachtgever_Maître d’ouvrage Agence publique pour l’immobilier de la Justice (APIJ), Ville de Strasbourg, Région Alsace (FR) Opdrachtgever_Maître d’ouvrage Garcés - de Seta - Bonet (mandataire) SVC Serra - Vives - Cartagena, Barcelona (ES) Architect_Architecte - réhabilitation 2016 Setec Bâtiment Studiebureau_Bureau d’étude Groupement Eiffage Construction Alsace Franche-Comté (mandataire) / Spie Batignolles Est / Eiffage Energie Alsace Franche-Comté / Clemessy (FR) Hoofdaannemer_Entreprise général Couvreurs Rhénans, Duppigheim (FR) (bardage inox, fourniture et pose) Staal in dak_Acier en toiture Aperam Infosteelleden_Membres d’Infosteel Tekst_Texte: Carol Maillard pour Aperam Foto’s_Photos: © Adria Goula, Jean-Marc Bannwarth (Drone Images Alsace) overheid _pouvoirs public 74