info-steel-62

verdubbelen, bestaande uit een 3D-vakwerk (warmgewalste, niet-gelaste buizen van het type S355 JRH, waarvan de wand een gemiddelde dikte van 80 mm heeft) waarop een betonplaat van gemiddeld 49 cm dik gestort is. Bij het gebruik van buiselementen situeert de voornaamste uitdaging zich bij de verbindingen. Voor een spoorwegviaduct is de verificatie van de vermoeiingsweerstand vaak doorslaggevend. De regels hiervoor zijn uitvoerig gedefinieerd voor klassieke gelaste assemblages. In dit geval van stalen gietstukken was het nodig om de vermoeiingsweerstand in de kern van het giet- staal te evalueren. De staalconstructie overbrugt de vallei van de Alzette via vijf overspanningen. Haar totale lengte bedraagt circa 250 m – goed voor een gewicht van bijna 1.600 ton. Gezien de geome- trie van de buisstructuur (met een omgekeerde gelijkzijdige driehoek als dwarssectie) was het nodig om de opleggingen op de pijlers van de brug zo te ontwerpen en te dimensioneren dat ze beweging in de langsrichting tijdens het schuiven toelieten, terwijl ze ook de verplaatsing in de dwarsrichting binnen de perken hielden. Ook de bepaling van het juiste lasproces vergde de nodige research. treillis tubulaire 3D (tubes laminés à chaud sans soudure de type S355 JR H, dont la paroi a une épaisseur moyenne de 80 mm) sur lequel fut coulée une dalle en béton de 49 cm d’épaisseur moyenne. Lorsque l’on utilise des éléments tubulaires, le principal défi se situe au niveau des noeuds. Pour un viaduc ferroviaire, la vérification de la résistance en fatigue est souvent prépondérante. Les règles à cet égard sont bien définies pour les assemblages classiques réalisés par soudure. Dans le cas de ces noeuds en acier moulé, il était nécessaire d’évaluer la tenue en fatigue au cœur de l’acier moulé. La structure en acier relie la vallée de l’Alzette sur 5 travées. Sa longueur totale est d’environ 250 m – pour un poids avoisinant les 1 600 tonnes. En raison de la géométrie de la structure tubulaire (avec un triangle équilatéral inversé comme section transversale), il a été nécessaire de concevoir et de dimensionner des appareils d’appui sur les piles du pont pour permettre le mouvement longitudinal pendant le lançage tout en maitrisant le déplacement transversal. La mise au point du bon procédé de soudure a également nécessité un peu de recherche. 49