info-steel-62

De grootste overspanning van 116,5 m tussen de centrale pijlers vormde een ware uitdaging op vlak van ontwerp, waardoor gekozen werd voor een hybride oplossing. Centraal is een zogeheten “dalle Robinson” voorzien: een door- lopend staaldek met gelaste deuvels over het gehele oppervlak. Deze dekplaat heeft enerzijds de functie van verloren bekisting, maar werkt in definitieve toestand ook mee met het verharde beton als wapening. In de overige zones werd geopteerd voor een klassiek in situ gestort betondek. Gezien de grote lengte is de opbouw van de brug in meerdere fasen uitgevoerd. Geprefabriceerde brugdelen werden naar een voormontageterrein gevoerd en tot een geheel samengelast. Vervolgens werd het brugdek in drie afzonderlijke fasen gelanceerd richting overzijde, over de vier tussengelegen betonnen pijlers en onder een neerwaartse helling van 4%. Bovenop de stalen onderbouw werd het betonnen dek gestort door middel van een mobiele bekisting die via een ingenieus machi- naal systeem op de onderflenzen van de stalen hoofdliggers reed. La travée majeure de 116,5 m entre les piliers centraux a posé un véritable défi de conception, ce qui explique le choix d’une solution hybride. Au centre se trouve une « dalle Robinson » : un tablier ininterrompu en acier, avec des goujons soudés sur toute la surface. D’une part, ce tablier a la fonction de coffrage perdu, mais à l’état final, il fait également office d’armature pour le béton durci. Un tablier en béton classique coulé sur place a été mis en œuvre dans les autres zones. En raison de sa grande longueur, la construction du pont a été réalisée en plusieurs phases. Les parties préfabriquées du pont ont été conduites à un site de pré-assemblage et soudées ensemble pour former un tout. Par la suite, le tablier du pont a été tendu vers l’autre côté en trois phases distinctes, par-dessus les quatre piliers en béton intermédiaires et sous une pente descendante de 4 %. Le tablier en béton a été coulé sur la sous-structure en acier au moyen d’un coffrage mobile qui se déplaçait par l’in- termédiaire d’un ingénieux système mécanique sur les brides inférieures des poutres principales en acier. 87