info-steel-66

stedenbouwkundige visie, die de stedelijke ruimte op hoogkwalitatieve wijze herwaardeert in histo- risch en hedendaags maatschappelijk perspectief. Dit geld ook voor het vernieuwde Operaplein. Door verschillende vervoersmodi en hun knoop- punten op een functionele, efficiënte manier te bundelen in een samenhangend en structurerend ontwerp, konden we deze prestigieuze opdracht in de wacht slepen”, vertelt Johan Cokelaere, architect-vennoot bij A33. Kenmerkende rode stolp Het jammerlijke overlijden van De Solà-Morales in 2012 bracht het project gelukkig niet in het gedrang. A33 en het Spaanse team van de betreurde meester-architect zetten zijn werk verder. “Het Operaplein accentueert de prominente rol van deze bijzondere stedelijke plek door de historische as Centraal Station-De Keyserlei-Meir in ere te herstellen, quasi al het gemotoriseerd noord-zuidverkeer te weren en het Operagebouw opnieuw te laten schitteren”, legt Johan Cokelaere uit. “Het inkompaviljoen en de lichtput trekken het publieke karakter van het Operaplein door tot op het allerlaagste niveau. Het spreekt voor zich dat ze maximaal beschut moesten zijn tegen weer en wind, dat we de akoestische overlast van de ondergrond- se verkeersstromen tot een strikt minimum moesten beperken en dat we de drempel voor reizigers en bezoekers zo klein mogelijk moesten maken. Vandaar dat we het geheel overkapt hebben met een kenmerkende rode stolp: een cirkelvormig gebogen dak dat gedragen wordt door stalen balken. Deze laatste monden uit in grote staalkolommen die schijnbaar naadloos in de lichtput geïntegreerd zijn. De keuze voor staal lag voor de hand, want we streefden naar een draagstructuur met een minimale sectie om de transparantie van het paviljoen en de continuïteit van het publieke domein maximaal te verzekeren. Onder het dak is een akoestisch plafond gespannen en tussen de verticale tenta- kels is een geweven inoxraster geplaatst. Een doordacht spel van roltrappen en de glazen lift zorgen ervoor dat het betreden van het preme- trostation een unieke ervaring is. In het verleng- de van het dak en de draagstructuur zorgen rode accenten – niet toevallig de ‘huiskleur’ van de stad – voor de nodige herkenbaarheid.” clairement lisible, qui revalorise l’espace urbain de manière qualitative dans une perspective sociale historique et contemporaine. Cela vaut également pour la rénovation de l’Operaplein. En combinant différents modes de transport et leurs jonctions de manière fonctionnelle et efficace dans un design cohérent et structurant, nous avons pu remporter cette prestigieuse mission », explique Johan Cokelaere, archi- tecte-associé chez A33. Dôme rouge caractéristique Le décès malheureux de De Solà-Morales en 2012 n’a heureusement pas compromis le projet. A33 et l’équipe espagnole du regretté maître architecte ont poursuivi leur travail. « L’Operaplein accentue le rôle prépondérant de ce lieu urbain particulier en rétablissant l’axe historique Gare centrale-De Keyserlei-Meir, en excluant la quasi-totalité du trafic motorisé nord-sud et en permettant au bâtiment de l’Opéra de briller à nouveau », explique Johan Cokelaere. « Le pavillon d’entrée et le puits de lumière prolongent le caractère public de la place de l’Opéra jusqu’au niveau le plus bas. Il va de soi qu’ils devaient être protégés au maximum des intempéries, que nous devions limiter au strict minimum les nuisances sonores des flux de circulation souterrains et que nous devions faire en sorte que le seuil pour les voya- geurs et les visiteurs soit le plus bas possible. C’est pourquoi nous avons recouvert l’ensemble d’un dôme rouge caractéristique : un toit circu- laire incurvé soutenu par des poutres en acier. Ces dernières aboutissent à de grandes colonnes en acier qui semblent intégrées de manière transparente dans le puits de lumière. Le choix de l’acier était évident, puisque nous recher- chions une structure porteuse avec une section minimale afin d’assurer une transparence maxi- male du pavillon et la continuité du domaine public. Un plafond acoustique a été tendu sous le toit et une trame en acier inoxydable tissé a été placée entre les tentacules verticaux. Un jeu d’escalators bien pensé et un ascenseur en verre font de l’entrée dans la station de pré-métro une expérience unique. Dans le prolongement du toit et de la structure porteuse, des accents rouges – qui n’arborent pas par hasard la couleur de la ville – procurent la visibilité nécessaire. » 31