info-steel-67

Italiaanse piazza Achter deze gordijngevel-met-inkompartij bevindt zich zonder twijfel het spectaculairste onderdeel van de mondiale hoofdzetel van Ferrero: het ruime atrium, ook wel ‘La Piazza’ genoemd, dat ontworpen is als een onthaal- en ontmoetings- ruimte. Dit overdekte plein staat open voor het dagelijkse leven en de aanwezige werknemers. Het is een plek die baadt in het licht, met dank aan het indrukwekkende glazen dak. Deze bijzon- dere binnenruimte is tot in de puntjes uitgewerkt door Perry Weber et Associés, op basis van een interieurontwerp van het Parijse bureau Lonsdale. Ze is opgevat als een dorpsplein met okerkleurige gevels, terrassen, restaurants, pijnbomen, lanta- rens en balkons die doen denken aan loggia’s. De elegante glaskap bestrijkt een oppervlakte van 800 m² en rust op onderspannen stalen liggers met overspanningen van 18 tot 23 m. De passerelles, glazen liften en trappen, die op schijnbaar willekeurige wijze gepositioneerd zijn, vormden forse technische uitdagingen voor de ingenieurs en aannemers. Zo worden de passerelles ondersteund door de vakwerkliggers aan de oostzijde van het atrium, meer bepWaald via hangers die op een van de kolommen van de lift rusten (puntbelasting van 180 ton). Piazza italienne Derrière ce mur rideau d’entrée se révèle la partie sans doute la plus spectaculaire du siège mondial de Ferrero : son vaste atrium, dénommé « La Piazza », conçu comme un espace d’accueil et de rencontre, une place couverte, ouverte à la vie et aux employés, un lieu baigné de lumière grâce à son impres- sionnante verrière. Cet espace intérieur élaboré par les architectes Perry Weber & Associés a vu son design conçu par le bureau parisien Lonsdale. Il a été traité comme une place de village avec des façades couleur ocre, des terrasses, des restaurants, des pins, des candélabres, des balcons qui répondent à des loggias. La verrière de 800 m 2 , élégante et lumineuse, prend appui sur ses poutres sous-tendues en acier de 18 à 23 m de portées. Passerelles, ascenseurs vitrés et escaliers dispo- sés en apparence aléatoirement ont constitué de véritables défis techniques pour les ingénieurs et les entreprises. Ainsi, les passerelles sont reprises par les treillis de l’atrium Est via des suspentes qui s’appuient ponctuellement sur l’une des colonnes de l’ascenseur (effort ponctuel de 180 tonnes). 23